Sap Üstündeki Sörf Tahtamız Düven

Mengen ilçemizde de yakın zamanlara kadar kullanılan düven tarım kültürümüzün bir parçası.

Köylerimizde kullanılan tarım araç ve gereçlerinin hemen hepsi şimdilerde teknolojiye yenik düştü. Yeni kuşakların görmediği ve çoğunun adını bile bilmediği bu araç ve gereçleri kültürümüzün bu eşsiz üretim aracını tanıyalım.

Düvene bazı yörelerde döven de deniyor.
Düven; hayvan koşularak, harmana yığılmış sapları kesip saman etmesi, taneyi başaktan ayırmak için kızak şeklindeki iki enli tahtanın altına çakmak taşları yerleştirilerek yapılmış sal biçiminde tarım aletidir.

Düven genellikle iki geniş tahtadan, alt yüzünde keskin çakmak taşları, dikine çakılı, kızak biçiminde, ön tarafı yukarı doğru meyilli tahtadan mamul sal biçiminde bir tarım aracıdır.

Düven sap üzerinde yapılan bir nevi sörf gibidir. Harman zamanı buğday tanelerini sapından ayıran aracın, yani şuan da patoz dediğimiz zirai aletin yaptığı işi eskiden düvenler yapıyordu.

Genellikle sarı kız kara kız gibi isimler taktığımız hayvanlar tarafından çekilen, üzerine ise ağırlık yapsın diye insanların oturduğu, özellikle çocuklar için güzel bir oyun aracıydı düven.

Düven köylerde fazla mızmızlanan çocukları üzerine bindirip dönme dolap gibi gezdirdikleri, şehirden gelen çocuklar için tam bir eğlencelik çok amaçlı bir tarım aracıydı.

Bunun yanı sıra düvene binen çocukların tüm bu eğlencenin yanında düvene koşulan hayvanın kakasını denk getirmek sap yığınına düşürmemek gibi büyük bir sorumlulukları vardı.